Torun Bakmak

Bakıcı mı, büyükanne ve büyükbaba mı?

“Bebek doğmadan başlayan en büyük telaşe nedir?” diye sorsak herkes hep bir ağızdan “BAKICIII!” diye cevaplar. Neyse ki büyükanne ve büyükbabalar var. Kendilerine taze kan olarak gelmiş torun ile seve seve ilgilenirler.

Zaten çocuğun ihtiyacı güvende olma, sevebildiği ve sevildiği ortamda olması değil midir?

Tam olarak değil! :)

Aile toplumun en küçük birimidir. Çocuk yaşama dair ilk öğrenmelerini aile içinde yapar. ‘aman ağlamasın’ , ‘prens/prenses’ , ‘her şey O’nun için’ gibi adanmışlık içeren yaklaşımlar, çocuğun uyum sağlamayı öğrenmesini engeller. Güven ve sevgiyi veren büyükanne büyükbabalar, toplumsal kurallar ve sınırları da çocuğun bir birey olduğunu göz ardı etmeden öğretmelidirler.

Mümkünse çocuğun kendi evinde bakılması, mümkün değilse akşam anne babanın gelişi ile kendi evine dönmesi, akşam yemeği, aile etkinlikleri, uyku zamanını kendi evinde yaşaması uygun olur.

Çocuklar bu durumdan nasıl etkilenir?

Ebeveynlerin iş seyahatleri, çalışma saatleri mümkün olduğunca bu durumu değiştirmemelidir. Eğer çocuk ebeveynlerinden biri ile büyükanne büyükbaba evinde kalacak ise; bunun bir misafirlik olduğu anlatılmalı ve program çocuğa uygun biçimde aktarılmalıdır.

Ebeveynler tarafından büyükanne ve büyükbaba oyuncak ve etkinlik açısından zenginleştirilmeli, çocukların sadece bakıma değil büyüme ve gelişme ihtiyacı olduğu ekseninde hareket edilmelidir.

Büyükanne ve büyükbabaların da ihtiyaçları olduğu, bir yaşam akışına, alışkanlıklara sahip oldukları unutulmamalıdır.

Bu koşullarda çocuğun bakımını büyükanne büyükbabaların üstlenmesi çok faydalı olacaktır.

Aile büyüklerine çocuğun gelişimi doğrultusunda hangi becerilerde bağımsızlaşabileceği (yemek yemek, giyinmek, oynamak gibi) uygun zamanlarda hatırlatılmalı, fark ettirilmelidir.

Torunlarına sınırsız davranma, yardım ettikleri düşüncesi ile çocuğun öğrenmesi gereken becerileri üstlenme gibi davranışlarını tüm yönlendirmelere rağmen değiştirmekte zorlanırlar ise; uygun bir bakıcıdan yardım almak ve gün /hafta içine büyükanne büyükbaba ile paylaşacağı zamanlar düzenlemek uygun olabilir.

Ne zamana kadar?

3 yaşına gelen çocuk artık akranları ile iletişime ihtiyaç duyar. Bakıcı, aile büyükleri veya ebeveynler yeterli gelmez. Uzun saatler değil, yarım günlük kreş, anaokulu programlarına katılmaları uygun olur. Böylece çocuk hem ailesi hem de akranları aracılığı ile öğrenimlerini sürdürür. Yapılandırılmış ortamlarda bulunmaya başlar. Okul dışı saatler aile tarafından programlanmalı, çocuklar kışa ve teknolojiye yenik düşmemelidir.